Een straatje in Ortygia, het oude centrum van Syracuse (In het Italiaans Syracusa)
Ortygia. Het historische centrum
Het schiereilandje Ortygia is het door water omgeven historische centrum van Syracuse. De havenstad was ooit een Griekse kolonie en een heuse 'hotspot' in de oudheid.
In Ortygia vind je mooie pleinen, oude gebouwen en sfeervolle straatjes. Ortygia is door twee bruggen, de Umbertinobrug en de Santa Luciabrug, met de rest van de stad verbonden. Tegen zonsondergang kun je in de oude stad van Syracuse heerlijk genieten op een terrasje of in een restaurant. Dankzij de zeewind is het 's avond vaak aangenaam koel. Door de zuidelijke ligging is het hier vaak ook in de winter nog aangenaam om buiten te zijn.
Vanaf de Lungomare di Levante promenade heb je uitzicht op de Porto Piccolo, de kleine haven van Syracuse. Andere mooie plekken om te bezoeken zijn de
Tempel van Apollo aan het Piazza Pancali in hartje Ortygia. De tempel van Artemis is opgegraven onder het stadhuis. In een paviljoen kun je de ingang zien.
Uit recentere tijd zijn het Palazzo Beneventano del Bosco (1779) en de Duomo (1753), beide aan het Piazza Duomo.
Ortygia, het oude centrum van Syracuse
Neapolis
Aan de rand van Syracuse ligt de Neapolis, een groot archeologisch terrein. Hier vind je alles over de oudheden van Syracuse. Zo kun je o.a. het oude Griekse Theater, een Romeins Amfitheater en het Oor van Dionysius bezoeken. In het Griekse Theater worden iedere zomer nog steeds Griekse tragedies opgevoerd.
Het Griekse Theater
Het Griekse Theater van Syracuse is een van de mooiste overblijfselen van de Griekse oudheid. Het theater werd in de 5e eeuw v. Chr. gebouwd en later door Hiero II verder uitgebreid. Hoewel keizer Karel V in de 16e eeuw veel stenen van het theater gebruikte voor de bouw van muren rond Ortygia is het theater nog steeds in gebruik voor klassiek Grieks toneel.
Latomie en het Oor van Dionysius
Het Oor van Dionysius (Orecchio di Dioniso) is een grot waarvan de ingang met een beetje fantasie de vorm van een oor heeft. Of eigenlijk is het een steengroeve. Uit de Latomie, de steengroeven, haalden de bouwers van Syracuse de stenen voor de tempels en andere gebouwen. De grotten deden eeuwenlang dienst als gevangenis. Volgens de overlevering kon heerser Dionysius door de uitstekende akoestiek precies horen wat de gevangenen tegen elkaar zeiden om vervolgens zijn maatregelen tegen de gevangen te kunnen nemen.
De Grotta dei Cordari is een andere Latomie grot. In deze ruime grot hadden de touwslagers hun werkplaats.
Oor van Dionysius, Neapolis Syracuse, Sicilië
Altaar en Romeins Amfitheater
In het andere deel van de Neapolis staat het enorme altaar van Hiero II. Het altaar was gewijd aan Zeus en werd gebruikt om honderden dieren tegelijkertijd te offeren.
Uit de tijd van de eerste Romeinen stamt het enorme Romeinse Amfitheater. Onder de zitplaatsen liepen allerlei gangen waardoor de gladiatoren en wilde dieren de arena binnen kwamen.
In dezelfde periode werden ook de Catacomben van San Giovanni Evangelista aangelegd. In de kamers van het onderaardse complex lieten de Romeinen van het - toen nieuwe - Christelijke geloof zich begraven.
Eureka! De Wet van Archimedes
Aan de Wet van Archimedes is een bijzonder verhaal verbonden: Koning Hieroon van Syracuse gaf aan een kunstenaar de opdracht om een gouden krans voor de goden te maken. Maar toen de krans klaar was twijfelde de koning of deze wel van puur goud was en niet stiekem vermengt met zilver. Archimedes moest de krans onderzoeken, maar mocht deze niet beschadigen.
In bad kreeg Archimedes een ingeving. In het water realiseerde hij zich dat hij lichter werd. Door de opwaartse kracht van het water concludeerde hij dat goud een kleiner volume water verplaatst dan een even zware zilveren krans...
Terwijl Archimedes naar de koning rent om zijn ontdekking te onthullen zou hij "Eureka, Eureka!" hebben geroepen: "Ik heb het gevonden, ik heb het gevonden!"
De opwaartse druk die een voorwerp in het water ondervindt is gelijk aan het gewicht, van het door het lichaam verplaatste water.
- Wet van Archimedes
Ortygia, het oude centrum van Syracuse
Michiel de Ruyter
Op 29 april 1676 stierf Michiel de Ruyter in de baai van Syracuse aan wondkoorts, na geraakt te zijn door een Franse kanonskogel. Bij het balsemen van zijn lichaam zijn de orgaan van De Ruyter achtergelaten bij een klein monument in de buurt van Syracuse. Helaas is de precieze locatie hiervan niet meer bekend.
